Το αντικυνηγετικό μένος των συγκεκριμένων ατόμων ή ομάδων έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο, με ανακοινώσεις οι οποίες μοναδικό στόχο έχουν τον αποπροσανατολισμό του κύπριου ψηφοφόρου για να τον επηρεάσουν να δώσει φωνή στους ανθρώπους αυτούς στη βουλή ή και για διαβάλουν στα μάτια των πολιτών την οικογένεια των κυνηγών.
Τους ίδιους ανθρώπους που όταν ζητήθηκε η βοήθεια τους, για το σοβαρό θέμα της σφαγής των ιπποδρομιακών αλόγων και βοράς τους στα μεγάλα αιλουροειδή στον ζωολογικό κήπο της Πάφου, με αποδείξεις, ονόματα και φωτογραφικό υλικό, λόγω της εμπιστευτικότητας της κατάστασης μέχρι και τη σύλληψη των ενόχων, αρνήθηκαν να βοηθήσουν, διότι εξαιρείτο η δημόσια προβολή.
Τους ίδιους ανθρώπους, που ζητούσαν με επιστολές τους επίμονα από την αρμόδια αρχή, την ευθανασία των αδέσποτων σκύλων, λόγω έλλειψης χώρου! Τους ίδιους ανθρώπους που ούτε για βιοποριστικούς λόγους δεν εργάζονται πουθενά, αφήνοντας στη κοινή λογική του μέσου συμπολίτη μας, αναπάντητο το ερώτημα, «μα αφού δεν εργάζονται, πώς ζουν;»
Επί καιρώ καραντίνας, τα κυνηγετικά σκυλιά, παρέμειναν έγκλειστα στους χώρους τους, ενώ είχε ήδη πληρωθεί από χιλιάδες κυνηγούς, το αντίτιμο των 20 ευρώ, για δικαίωμα σε εκπαιδευτικές εξορμήσεις των σκύλων μας. Το διόλου ευκαταφρόνητο αυτό ποσό, δεν επιστράφηκε ποτέ και αναγνωρίζοντας τη κρισιμότητα των στιγμών, οι χιλιάδες κυνηγοί, κατά πλειοψηφία, υπέμειναν αγόγγυστα την όλη διαδικασία, χωρίς αντιδράσεις.
Την ίδια στιγμή, ένα ξαφνικό διάταγμα από τον υπουργό, έδωσε δικαίωμα σε χιλιάδες άλλους συμπολίτες μας, να βγαίνουν στους άδειους δρόμους με τα σκυλιά τους, τα οποία και κατάντησαν σκυλιά περιπάτου! Γίναμε πολλές φορές μάρτυρες σκηνών που η ιδιοκτήτρια του σκύλου, ενώ ασχολείτο με το κινητό της κατά τη διάρκεια του περιπάτου, τραβούσε με βία το σκυλί να την ακολουθήσει, χωρίς να έχει δει ότι το ζώο απλά εξερευνούσε τον κόσμο γύρω του, μυρίζοντας κάτι που του είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον.
Η αγάπη για τα ζώα κύριοι, δεν είναι η εικόνα που βγαίνει προς τα έξω, ούτε ο εξανθρωπισμός των ζώων μας, με ένα σκυλί που δηλώνουμε περήφανα ότι κοιμάται στο κρεβάτι μας. Η αγάπη αυτή εμπεριέχει τις λέξεις επικοινωνία, σεβασμό και κατανόηση για τα αισθήματα τους, τις ανάγκες τους και τις ιδιορρυθμίες τους.
Αντιλαμβανόμαστε την διαφωνία των αντι κυνηγών, και την οργή τους για την αυτονόητη εξαίρεση που έγινε υπέρ των κυνηγών και ευελπιστούμε σύντομα και των ψαράδων. Αντιλαμβανόμαστε, ότι οι κύριοι αυτοί, που τη βιοποικιλότητα, το οικοσύστημα, τη χλωρίδα και την πανίδα την γνωρίζουν μόνο μέσα από το National Geographic, τις ίδιες έννοιες που έχουν τάχα ταχθεί να προστατεύουν και να αγαπούν, όχι μόνο δεν τις γνωρίζουν αλλά τις έχουν αντικαταστήσει με το internet, facebook instagram κι ότι άλλο ασχολείται με τη θεωρία τους.
Οι κυνηγοί όμως, που θεωρούν τη φύση αναπόσπαστο κομμάτι του είναι τους είναι αυτοί που τρέχουν να σβήσουν φωτιές όταν καίγεται το σπίτι τους, που γεμίζουν τα βουνά τεχνητές ποτίστρες για τους δύσκολους μήνες, αυτοί που κατά πλειοψηφία και γνωρίζουν, και σέβονται και αισθάνονται.
Το έχουμε πει πολλές φορές, και δημόσια και στους ίδιους.
Η ευαισθησία του κάθε ενός ανθρώπου, είναι θέμα υποκειμενικό. Βάση αυτού, για τους ανθρώπους αυτούς, είναι αδιανόητο που ένας κάμεραμαν, τραβά στιγμιότυπο το λιοντάρι να σκοτώνει το ελαφάκι ενώ θα μπορούσε να το εμποδίσει.
Το οικοσύστημα είναι ένας ευαίσθητος κόσμος, που απ’ αυτόν εξαρτάται η δική μας ύπαρξη. Η αστικοποίηση και η ταχεία καταστροφή του περιβάλλοντος από βιομηχανικούς και ανθρώπινους παράγοντες, είναι κάτι που θα έπρεπε να προβληματίζει όλους, όπως προβληματίζει εμάς.
Το κυνήγι, υπενθυμίζουμε ξανά, προς εμπέδωση, αποδοχή αλλά και σεβασμό, είναι μια καθόλα νόμιμη δραστηριότητα, υπήρχε από καταβολής κόσμου, και θα υπάρχει μέχρι και το τέλος του κόσμου, είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι.
Η αυτονόητη εξαίρεση που έγινε, και ευχαριστούμε θερμά τον έντιμο Υπουργό γι’ αυτό, αφορά πολύ απλά την ασφαλή μετάβαση του κάθε κυνηγού, ο οποίος είναι πατέρας, γιος, αδελφός κάποιας οικογένειας στον κυνηγότοπο. Το άγχος του χρόνου, σίγουρα θα προκαλούσε πολλαπλά προβλήματα και πιθανώς δυστυχήματα.
Τέλος να υπογραμμίσουμε ότι δεν κερδίζονται οι προεκλογικές εκστρατείες με λάσπη, μένος και αντικυνηγετικό αίσθημα. Ούτε με στημένες φάσεις με σκυλιά φιμωμένα με κολλητική ταινία προ εκλογών. Κερδίζονται με καθαρές θέσεις, ξεκάθαρες απόψεις, μακριά από σκανδαλώδη κομματικά συμφέροντα, αγάπη για τον συνάνθρωπο μα πάνω απ’ όλα σεβασμό για όσα δεν γνωρίζουμε και δεν αντιλαμβανόμαστε.
Γραφείο Τύπου Κ.Ε.Κ.Κ
